Menu
Σχετικά

Under the Mango Tree: Sites of Learning, Ιούλιος 2017
Φωτογραφία: Anike Joyce Sadiq

Δημόσια εκπαίδευση

Σχετικά

Τι αλλάζει; Τι μετατοπίζεται; Τι απομένει;

Τρία ερωτήματα που στοιχειοθετούν τη διερευνητική διάθεση του προγράμματος «μια εκπαίδευση» (aneducation ) της documenta 14. Η λέξη μια εκπαίδευση παραπέμπει σε ένα από τα πολλά δυνητικά πλαίσια συλλογικής μελέτης. Το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» αναπτύσσει σχέσεις με εκπαιδευτικά ιδρύματα, χώρους που διευθύνονται από καλλιτέχνες και γειτονιές, προκειμένου να διερευνήσει τους συσχετισμούς ανάμεσα στην τέχνη, στην εκπαίδευση και στην αισθητική της ανθρώπινης συλλογικότητας. Ως συνεκτικό σχέδιο, η documenta 14 –υπό τον τίτλο εργασίας Μαθαίνοντας από την Αθήνα– δεν μπορεί να διαχωριστεί σε έκθεση, δημόσιο πρόγραμμα και εκπαίδευση. Τουναντίον, η documenta 14 βασίζεται τόσο στη συλλογική δράση όσο και στις ατομικές ικανότητες, χτίζοντας σχέσεις φιλίας καθώς αναπτύσσεται. Ομοίως, το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» δημιουργεί μια προσέγγιση που καθοδηγείται από καλλιτέχνες και δίνει έμφαση στη διαδικασία μέσω έρευνας, προσωπικών συνευρέσεων, ακροάσεων και συζητήσεων, περιπάτων, αναγνώσεων και παρατήρησης – συλλέγει γνώσεις, μα και τις διαδίδει όπως ένας ζωντανός οργανισμός. Η συνάντηση ανάμεσα στην τέχνη, στους καλλιτέχνες και στο κοινό συνιστά το σημείο εκκίνησής μας, μαθαίνουμε από το πλαίσιο μέσα στο οποίο βρισκόμαστε.… Περισσότερα

Κάπου ανάμεσα στην αναρχία και στην παιδαγωγική, ο νεολογισμός μια εκπαίδευση (aneducation) ξεγλιστρά από τη γλώσσα καθώς μιλιέται και αμέσως μετασχηματίζεται σε κάτι άλλο. Ανάλογα με το ποια φωνή ή ποιες φωνές τον ανασαίνουν –πόσο έντονα, πόσο απαλά, για πόσο διάστημα– ο νεολογισμός μια εκπαίδευση ενσαρκώνεται με διαφορετικό τρόπο στον κόσμο. Είναι ένας όρος-παγίδα: οι ακροατές δεν μπορούν να γνωρίζουν πώς ακριβώς γράφεται, γεγονός που αφήνει περιθώρια σε μια παραγωγική παρερμηνεία. Πράγματι, δεν πρόκειται τόσο για το εγχείρημα ενός προγράμματος μαθημάτων, αλλά κυρίως για μια δυσαρμονία ήχων, έναν χορό φωνών που αφενός μιλά και αφετέρου ακούει, αλλάζει, αμφιβάλλει και ονειρεύεται. Είναι ένας τρόπος μη μάθησης ή, αντιστρόφως, μια πράξη που προσφέρει πνευματική ικανοποίηση, μια θερμή χειρονομία που προσεγγίζει τη δυνατότητα μιας διαφορετικής μάθησης.

Στην Αθήνα και στο Κάσελ το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» αποτελεί καθημερινή πρακτική και δημόσια επιμόρφωση. Προσεγγίζει την εκπαίδευση ως ανοιχτή φόρμα, με αναφορά στη μεθοδολογία των Oskar και Zofia Hansen. Το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» είναι ένας περίπατος διά μέσου και όχι μια απλή βόλτα: ένας περίπατος μέσα στις φήμες και στις στρατηγικές της σιωπής, αλλά και στον απρόβλεπτο χαρακτήρα της τέχνης. Το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» είναι επίσης ένα σημείο συνάντησης όπου διασταυρώνονται μια σειρά από ακανόνιστα μονοπάτια που ακολουθούν τα ίχνη του εαυτού στον χώρο και οι στιγμές της αδιάκοπης αστάθειας στην οποία ζούμε. Καλεί τους επισκέπτες να έρθουν σε επαφή με τις σύγχρονες καλλιτεχνικές πρακτικές και να αφήσουν το αποτύπωμά τους, τόσο στην Αθήνα όσο και στο Κάσελ. Σκέφτεται μαζί με την τέχνη, με σκοπό να διερευνήσει το αίσθημα του ανήκειν σε μια κοινότητα, της κατοχής ενός σώματος, της ομιλίας μιας γλώσσας, αλλά και της φροντίδας, της αντίστασης, της επιμονής. Το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» δεν βασίζεται σε διχοτομίες και αντιθέσεις –γνώση και άγνοια, λογική και ανοησία, σημασία και ασημαντότητα–, αλλά στην απουσία μεγαλειωδών αφηγημάτων. Προσεγγίζει το σχέδιο της συνεργασίας και της από κοινού μάθησης μέσω ενός αναπροσανατολισμού που καθοδηγείται από σκιές και αντίλαλους.

Ποιες εκπαιδευτικές μεθοδολογίες επιστρατεύονται και δοκιμάζονται στην Αθήνα, στο Κάσελ και αλλού; Το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» πραγματεύεται εκπαιδευτικές μεθόδους που έχουν επινοηθεί μέσα από το έργο και την αντίληψη καλλιτεχνών, επαγγελματιών στον τομέα της αρχιτεκτονικής, διανοητών και εκπαιδευτικών· προσεγγίζει τη μάθηση ως διαδικασία που εμπλέκει το σώμα και τις αισθήσεις με ενεργό τρόπο. Το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» πραγματεύεται τις συνεργατικές, δημόσιες και πολιτικές πτυχές της μάθησης υπό το ευρύτερο πλαίσιο της documenta 14 και τη συνεργασία μεταξύ Αθήνας και Κάσελ.

+ 9 Περισσότερα

Μεθοδολογίες

Creating a tool for orientation, «μια εκπαίδευση», φωτογραφία: Liebschuh

Το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» διερευνά και υιοθετεί μεθοδολογικές προσεγγίσεις συγκεκριμένων εκπαιδευτικών, καλλιτεχνών και διανοητών από διαφορετικές ιστορικές περιόδους και ετερόκλητα γνωστικά πεδία.… Περισσότερα

Annemarie και Lucius Burckhardt (1930-2012, Ελβετία· 1925-2003, Ελβετία)
Έχοντας την έδρα Lehrcapané στο Τμήμα Μελετών Πολεοδομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου της Σχολής Καλών Τεχνών του Kάσελ (σήμερα Πανεπιστήμιο του Κάσελ) και εξασκώντας τις αρχές της «περιπατολογίας» (strollology), οι Burckhardts προέτρεπαν τους μαθητές τους να μην αρκούνται σε μια πανοραμική άποψη του πολεοδομικού σχεδιασμού, αλλά να τον κατανοούν στην πραγματική του κλίμακα (1:1). Τι σημαίνει να περπατάμε μέσα στο αστικό τοπίο και πώς αυτό αλλάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την πολεοδομία; Λόγω των σπουδών τους στην κοινωνιολογία, οι Burckhardts θεωρούσαν ότι η σχέση ανάμεσα στον πολεοδόμο ή τον αρχιτέκτονα, την πόλη και τους κατοίκους της, μπορεί να επηρεάσει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζουμε για το μέλλον. Κατά την άποψή τους, το καίριο ερώτημα δεν ήταν «τι πρέπει να χτιστεί;» αλλά «ποιος σχεδιάζει τον πολεοδομικό σχεδιασμό;» Συλλογιζόμενοι τη σχέση ανάμεσα σε ένα κιόσκι, τη στάση του τραμ και τη διάβαση πεζών, οι Burckhardts ανέπτυξαν μια καινοτόμα εκπαιδευτική προσέγγιση, εστιάζοντας στους πρωταρχικούς παράγοντες που καθορίζουν την κίνησή μας μέσα στην πόλη.


Lina Bo Bardi (1914-1992, Ιταλία)
Η αρχιτέκτονας, συγγραφέας και εκδότρια Lina Bo Bardi γεννήθηκε στην Ιταλία και έζησε τα περισσότερα χρόνια της επαγγελματικής της καριέρας στη Βραζιλία. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον σχεδιασμό και την κατασκευή δημόσιων χώρων και είναι κυρίως γνωστή για τα κτίρια που στεγάζουν τα Museu de Arte de São Paulo, SESC Pompeia, και το Museu de Arte Moderna da Bahia. Μέσα από την αρχιτεκτονική πρακτική και το σκηνογραφικό της έργο, η Bo Bardi μελέτησε τις ιδιαίτερες ποιότητες της δημόσιας σφαίρας, τις τοπικές ιδιομορφίες, τις έννοιες της συλλογικότητας και της συμμετοχής, καθώς και τη διαρκώς εναλλασσόμενη κοινωνική σημασία των ντοκουμέντων και των ερειπίων. Ορισμένα από τα βασικά ζητήματα που την απασχόλησαν ήταν τα εξής: Με ποιον τρόπο μπορούν τα –υλικά, κοινωνικά, προφορικά– απομεινάρια του παρελθόντος να παραμείνουν προσβάσιμα, επίκαιρα και να αναγνωριστεί η αξία τους; Πώς μπορεί κανείς να εργαστεί μέσα στις υπάρχουσες δομές; Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στο ντοκουμέντο, το μνημείο και τη συλλογική δράση; Και, αντλώντας από αυτό, πώς μπορεί κανείς να εκτιμήσει την εφήμερη στιγμή του μετασχηματισμού; Πώς μπορεί κάποιος να αντιληφθεί αντι-ιεραρχικά την ποικιλομορφία και τη διαλεκτική του κοινού, ως θεατή και ως συνεργού; Τέλος, πώς μπορεί κανείς να συνάψει ουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις, ενώ κινείται αυτόνομα μέσα σε αντίξοες πολιτικές συνθήκες;


Oskar και Zofia Hansen (1922-2005 Φιλανδία· 1924-2013, Πολωνία)
«Ήρθαμε στο Οτέρλο για να θέσουμε και για να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε το εξής ερώτημα: Τι κοινό έχουμε μεταξύ μας, και πώς θα πολεμήσουμε γι’ αυτό;» έγραψαν ο Oskar και η Zofia Hansen στο κείμενο “The Open Form in Architecture–The Art of the Great Number” (H ανοιχτή φόρμα στην αρχιτεκτονική – Η τέχνη του μεγάλου αριθμού). Κατακρίνοντας την τυποποίηση της αρχιτεκτονικής φόρμας στην κοινωνική κατοικία, τον αστικό σχεδιασμό, ή ακόμα και στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση στη μετα-πολεμική Πολωνία, οι Hansens συνέγραψαν και παρουσίασαν στο διεθνές συνέδριο αρχιτεκτονικής CIAM στη μικρή ολλανδική πόλη Οτέρλο (1959) ένα μανιφέστο, από τις σελίδες του οποίου προέρχεται η φράση που παραθέσαμε. Η «κλειστή φόρμα» (closed form) αποτελούσε χαρακτηριστικό του αρχιτεκτονικού φονξιοναλισμού και των απαντήσεων που έδινε στα σχετικά ζητήματα των αναπτυσσομένων αστικών κοινοτήτων – όπου οι πολίτες αντιμετωπίζονταν σαν απλοί αριθμοί προς στέγαση, εκπαίδευση και απασχόληση. Αντιθέτως, η «ανοιχτή φόρμα» (open form) –περισσότερο μια προσέγγιση παρά ένα δόγμα– αναγνώριζε τη θέση «του ατόμου μέσα στο σύνολο» και καθιστούσε τον άνθρωπο «αναπόσπαστο κομμάτι της δημιουργίας του χώρου που τον περιβάλλει». Λίγα «διδακτικά εργαλεία» ή «εκπαιδευτικοί μηχανισμοί» των Hansens έχουν διασωθεί, απαθανατισμένα σε φωτογραφίες ή εντυπωμένα στη μνήμη των μαθητών τους. Μοιάζουν με παράξενα αναλογικά μηχανήματα τοποθετημένα μέσα σε ένα δίκτυο από ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα σε σώματα που βρίσκονται σε διάδραση μεταξύ τους. Κάποια παραπέμπουν σε ιστούς, άλλα μοιάζουν με κουτιά, όμως η δομή τους είναι πάντοτε σύνθετη, μετασχηματιζόμενη, διαδικασιακή, σχεσιακή, ακόμη και παιγνιώδης.


Ulises Carrión (1941-1989, Μεξικό)
Ο Ulises Carrión γεννήθηκε στο Μεξικό και ασχολήθηκε με τη συγγραφή κειμένων από μικρή ηλικία. Αργότερα, σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Ηνωμένο Βασίλειο και μετακόμισε στο Άμστερνταμ τη δεκαετία του ’70. Η δαιδαλώδης δομή της πόλης ίσως του προσέφερε τα κατάλληλα εννοιολογικά εργαλεία για να μελετήσει τις ροές της επικοινωνίας. Εκείνη την περίοδο, ο Carrión αναθεώρησε τις απόψεις που είχε για τη λογοτεχνία και άρχισε να ζητά από φίλους καλλιτέχνες να του στείλουν ένα βιβλίο που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει πρόσφατα. Σύντομα, ο Carrión θα είχε στη διάθεσή του ένα εκτενές αρχείο αποτελούμενο από αυτά τα εικαστικά βιβλία τo οποίo και παρουσίαζε στο “Other Books and So”, έναν μικρό χώρο στο κέντρο του Άμστερνταμ. Ο Carrión ταξίδεψε επίσης πολύ ανά την Ευρώπη και διοργάνωσε μια σειρά από περφόρμανς, ένα καλλιτεχνικό φεστιβάλ για τη Lilia Prado, παρουσίασε εικαστικά έργα τέχνης από χαρτί, ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός της εκπομπής “Trios y Boleros” και συνεργάστηκε με την ολλανδική κρατική τηλεόραση. To 1984 πήγε στην Νέα Υόρκη και παρουσίασε, μαζί με τον φίλο του Frans Gribelling, μια εγκατάσταση στη βιτρίνα του ανεξάρτητου χώρου Franklin Furnace. Λίγο πριν τον θάνατό του, το Μουσείο Stedelijk στο Άμστερνταμ απέκτησε ένα σημαντικό μέρος του αρχείου του “Other Books and So”, ενώ το υπόλοιπο βρίσκεται από το 2015 στο Center for Curatorial Studies του Bard College στην πολιτεία της Νέας Υόρκης.

Υλικό για εκπαιδευτικούς: Εικαστικό Τετράδιο

Αυτό είναι το Εικαστικό Τετράδιο της documenta 14. Έχει γραφτεί από την ομάδα «μια εκπαίδευση» της documenta 14…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Χορός και Περιηγήσεις

Μέλη του Χορού της documenta 14, Αθήνα, φωτογραφία: Δημήτρης Παρθύμος

Από τον Φεβρουάριο του 2017, περισσότερα από 200 μέλη του Χορού της documenta 14, που μόλις έχουν αναλάβει θέσεις, ξεκινούν σειρά συναντήσεων με τους επιμελητές, καλλιτέχνες και συντελεστές της documenta 14, καθώς επίσης και με επισκέπτες καλλιτέχνες και εκπαιδευτικούς της τέχνης, στην Αθήνα και στο Κάσελ. Κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων οι ομάδες θα ανταλλάξουν μεθοδολογίες και προσεγγίσεις μάθησης, θα εκτελέσουν συνθέσεις, θα εντοπίσουν σημεία τομής και ασυμφωνίες, θα συνέλθουν σε σώματα και θα επινοήσουν ιστορίες πριν από την ίδια την έκθεση. Αυτή η αναπτυσσόμενη χορωδιακότητα που συντίθεται από συλλογικές και υποκειμενικές φωνές δίνει τον τόνο για τις Περιηγήσεις από τον Χορό της documenta 14.

Η εκδίπλωση του Χορού στη διάρκεια της documenta 14 είναι μια σύλληψη του προγράμματος «μια εκπαίδευση» σε στενό διάλογο με τη «Διδακτική ομάδα», μια ομάδα από επισκέπτες καλλιτέχνες και εκπαιδευτικούς της τέχνης από ποικίλα περιβάλλοντα, οι οποίοι φέρνουν την πολυφωνία μεθόδων και προσεγγίσεων. Ανάμεσά τους είναι και οι Mona Jas, Gila Kolb, Konstanze Schütze, David Smeulders και Leanne Turvey. Μαζί τους και με τους επισκέπτες συντελεστές, η ομάδα «μια εκπαίδευση» εξερευνά ποικίλες αντιλήψεις του Χορού κατά τη διάρκεια των συναντήσεων.… Περισσότερα

Faculty:
Keiko Higashi, Mona Jas, Gila Kolb, Leanne Turvey, David Smeulders, Konstanze Schütze

Χορός Αθήνα:
Ντενίζ Αραούζου, Μυρτώ Βρατσάνου, Clare Breen, Ορέστης Γιαννούλης, Στέλλα Δημητρακοπούλου, Θωμάς Διάφας, Sarah De Wilde, Αιμιλία Ευθυμίου, Mika Hayashi Ebbesen, Maria Bianca Fasiolo, Γεωργία Ζάχαρη, Δήμητρα Ιγνατίου, Ορέστης Κάραλης, Τίμοθυ Λασκαράτος, Θάνος Μακρής, Vera Mlechevska, Ντάνα Παπαχρήστου, Γιώργος Παπαδόπουλος, Johnny Pavlatos, Γιώργος Σαμαντάς, Βασιλική Σιφοστρατουδάκη, Nina Salamova, Mateusz Sapija, Δήμητρα Τσιαούσκογλου, Θάνος Τσόλας, Ida Westh-Hansen, Silke Wittig

Χορός Κάσελ:
Aliaa Abou Khaddour, Susan Abu Baker, Feben Amara, Peter Anhalt, Karl-Albert Apelt, Joey Arand, Katharina Bauer, Maximilian Bauer, Sarah Baum, Andrea Behnke, Pia Beholz, Julia Bernhardt, Gertrude Betz, Laura Beya, Friederike Bill, Kira Bogdashkina, Antje Boijens, Vanessa Braun, Barbara Campaner, Maria Catalina Cañas Acosta, Anastasia Chaguidouline, Karina Chernenko, Doro-Thea Chwalek, Hélène Coineau-Sellnow, Laura Diermann, Irma Dohn, Helena Dornieden, Ronja Electra Ehrenberg, Mona Eing, Dahlia El Broul, Alice Escher, Peter Eurlings, Marén Imela Freyer, Maximilian Gallo, Anne Garthe, Özgür Genc, Katharina Geyer, Annika Glass, Julia Goltermann, Adriana Granato, Luzi Gross, Rosa Violetta Grötsch, Fatma Gul, Sevda Güler, Emin Günaydin, Jasmin Hagedorn, Alina Hanske, Irmhild Hartinger, Anna Helfers, Sylvia Hempelmann, Pascal Heußner, Antonia Heyn, Kerrin Hille, Mira Hirtz, Alfred Hohmann, Max Holicki, Carsten Horn, Ünal Igde, Lucas Itacarambi, Louisa Jacobs, Hanna Jurisch, Sarah Maria Kaiser, Marie-Sophie Kammler, Irini Karamitrou, Lisa Marie Kattendiek, Georgia Kaw, Adela Kim, Sooyun Kim, Anna K. Kleeberg, Roland Knieg, Axel Knüppel, Sarah Koch, Jana Maria Köder, Yul Koh, Thea Josepha Konatsu Drechsler, Tim König, Zvonimir Kontrec, Ira Konyukhova, Georgi Krastev, Gunhild Kühlewind-Lüling Malin Kuht, Steffi Kutsch, Nina Kuttler, Olga Lang, Hannah Lansburgh, Julia Laukert, Gregor Legeland, Jana Leiker, Milena Leiker, Peter Lepp, Vera Leuschner, Lisa Licht, Eva Liedtjens, Ulf Ligniez, Christina Lindner, Frank Lorberg, David Ludwig, Ellen Markgraf, Anna Mattern, Annika Mayer, Hannah Menne, Marah Mhethawi, Susanne Minke, Ann-Kathrin Mogge, Georg Müller, Karin Müller Schmied, Ruth Müller, Lisa Mutke, Dafne Narvaez Berlfein, Liane-Heide Niederhoff, Ulrike Ortwein, Geun Woo Park, Alia Pathan, Natalija Paunic, Jeanette Petrik, Franz Christoph Pfannkuch, Juliane Phieler, Esther Poppe, Tobias Range, Marilena Raufeisen, Janna-Mirl Redmann, Jutta Paula Reeps-Wagner, Nicolas Reibel, Katharina Reinhold, Silke Renner-Schmittdiel, Regula Sophia Rickert, Erik Ritzel, Clara Ronsdorf, Diana Rothaug, Kerstin Rupprecht, Frida Sandstöm, Miriam Schäfer, Volker Schäfer, Sylvia Schmelzer, Gabriel Schmidt, Jens Schmidt, Julian Schneider, Tanja Schomaker, Ann Schomburg, Laura Schreiner, Jasmin Schülke, Marion Siampakou, Benoit Sloet, Philipp Spillmann, Anjelika Spöth, Verena Sprich, Sarah Steiner, Karin A. Thielecke, Marlen Thiermann, Jens Thumser, Jelena Toopeekoff, Lena Trost, Francesca Valentini, Johannes van den Boom, Arda van Tiggelen, Sadaf Vasaei, Christopher Vogel, Achim Vorreiter, Sophie von Waitz, Kaja Weldner, Jacqueline Wendel, Petra Werner, Barbara Wiebking, Anne Wilhelm, Judith Wilking, Claus Wohlgemuth, Al-Maboren Zaki, Vivian Zavataro, Sholpan Zhanuzakova

Περιηγήσεις

Μονοπάτια, διαδρομές και δρομάκια πλέκονται και τέμνονται καθώς οι επισκέπτες ακολουθούν τα ίχνη περιπατητικών…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Επισκέψεις φοιτητών από όλο τον κόσμο - περίπατοι, ομιλίες, συναντήσεις

Το πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» της documenta 14 καλωσορίζει ομαδικές επισκέψεις φοιτητών από όλο τον κόσμο. Αυτές θα…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Εντατικά Τμήματα

Κατά τη διάρκεια ενός χρόνου, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της documenta 14 διοργανώνει έναν εποχιακό κύκλο «εντατικών» μαθημάτων σε συνεργασία με διεθνείς εταίρους και εκπαιδευτικά ιδρύματα από την Αθήνα και το Κάσελ. Τα Εντατικά Τμήματα λειτουργούν με τη μορφή ενός θερινού σχολείου, όπου δίνεται η δυνατότητα σε 30 έως 40 συμμετέχοντες από διαφορετικές πόλεις και γνωστικά πεδία να συναντηθούν, να ανταλλάξουν γνώσεις σχετικά με διαφορετικά μαθησιακά μοντέλα και να μοιραστούν την πρακτική τους εμπειρία, υπό την καθοδήγηση ειδικών προσκεκλημένων. Το περιεχόμενο των συγκεκριμένων προγραμμάτων απορρέει από τα ζητήματα που διερευνώνται στο έργο καλλιτεχνών και άλλων συντελεστών της documenta 14.

Καλοκαιρινό Εντατικό Τμήμα 2017: Σχολή Χειρονομίας

16-21 Μαΐου 2017
Παλιά Βιβλιοθήκη, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) – Κτίριο οδού Πειραιώς, Αθήνα
Σε συνεργασία με την Ανωτάτη…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Χειμερινό Εντατικό Τμήμα 2017: Hearing Voices (School of Voice)

Οι φοιτητές συγκεντρώνονται γύρω από το Ναό της Αθηνάς Προναίας για μια πολύγλωσση ανάγνωση του The New Art of Making Books του Ulises…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Καλοκαιρινό Εντατικό Τμήμα 2016: Σχολείο Ακρόασης

18-29 Ιουλίου 2016
Χώρος φιλοξενίας: Σχολή Καλών Τεχνών του Κάσελ, Πανεπιστήμιο του Κάσελ

Μια…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Αρχείο

Under the Mango Tree — Sites of Learning

Το να κάθομαι στη σκιά αυτού του δέντρου μάνγκο τόσο συνειδητά και το να βιώνω την πλήρωση της μοναξιάς τονίζουν την ανάγκη μου για επικοινωνία. Ενόσω είμαι σωματικά μόνος φαίνεται ότι αντιλαμβάνομαι την ουσία του συν-υπάρχειν.
Paulo Freire, Pedagogy of the Heart

 Περισσότερα
Ημερολόγιο

Nourishing Knowledge

Μέθοδοι από κοινού μαγειρικής και συνεστίασης φτάνουν συχνά έως εμάς με τη μορφή συλλογικής συγγραφής, προφορικής και χειρονομιακής έκφρασης και μεταβιβάζονται από στόμα σε στόμα αλλά και μέσω της μετανάστευσης…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Narrowcast House

Το Narrowcast House είναι ένας ανοιχτός ραδιοφωνικός σταθμός και χώρος ακρόασης που ξεκίνησε από τον καλλιτέχνη Anton Kats…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Unpacking Burckhardt: What remains?

Η έννοια της ιδιοκτησίας και της χωρικής απαλλοτρίωσης είναι κάποια από τα ζητήματα που πραγματεύεται η πρωτοβουλία Lucius-Burckhardt-Platz

 Περισσότερα
Ημερολόγιο

Βιβλιοθήκη «Ερμηνείες Υλικών»

H βιβλιοθήκη «Ερμηνείες Υλικών» είναι μια συλλογή αντικειμένων και ήχων που έχουν εμπιστευτεί στο πρόγραμμα «μια εκπαίδευση» καλλιτέχνες της documenta 14…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Πρόγραμμα για σχολεία: «Ερμηνείες Υλικών»

Μια βιβλιοθήκη υλικών και αντικειμένων σε διάλογο με τα έργα τέχνης…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Α-Λήθεια

Στο πλαίσιο του προγράμματος «μια εκπαίδευση», ο καλλιτέχνης Anton Kats έχει ξεκινήσει ένα πρότζεκτ που εμπλέκει άμεσα…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Εκλεκτικές Συγγένειες

Οι Εκλεκτικές Συγγένειες είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα διάρκειας ενός έτους στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ ΑΣΚΤ…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Συναντήσεις

Από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 2017, μια σειρά δημόσιων συζητήσεων υπό τον τίτλο «Συναντήσεις» παρουσιάζουν στην…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Σχολικό πρόγραμμα: Έργα Αφήγησης

Η σχέση ανάμεσα στην ύφανση και την αφήγηση καθώς και το νήμα ως μεταφορά για το αφήγημα της ζωής συναντώνται στα…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Πρόγραμμα Kulturagent

Το πρόγραμμα Kulturagent είναι μια συνεργασία ανάμεσα στην documenta 14 και σε οχτώ σχολεία του Κάσελ και του Νόρντχεσεν…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

d14 Sessions

O μετασχηματισμός, ο αποπροσανατολισμός και η έρευνα για νέες συντεταγμένες αποτελούν ορισμένα από τα κεντρικά…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Νυχτερινή Βάρδια

Το πρόγραμμα Νυχτερινή Βάρδια αποτελείται από βραδινές δραστηριότητες που διοργανώνονται κατά διαστήματα και…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Methodos/Übungen/Άσκηση

28 Μαρτίου-7 Απριλίου 2016

«Από τον Πειραιά στο Πολυτεχνείο», ένας περίπατος με φοιτητές της…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Χαρτογραφώντας το Κάσελ

18-22 Απριλίου 2016

Σε εκείνη την Αυτοκρατορία, η Τέχνη της Χαρτογραφίας άγγιξε τόσο την Τελειότητα, ώστε ο Χάρτης…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση

Βουλή των Κοινοτήτων

Η Bουλή των Κοινοτήτων αποτελείται από μια σειρά συναντήσεων με εκπαιδευτικούς, καλλιτεχνικές συλλογικότητες…

 Περισσότερα
Δημόσια εκπαίδευση