Ένας από τους μεγαλύτερους ναούς του αρχαίου κόσμου, ο Ναός του Ολυμπίου Διός, άρχισε να χτίζεται από τον Πεισίστρατο τον Νεότερο το 515 π.Χ. Η ολοκλήρωση της κατασκευής του, ωστόσο, καθυστέρησε περισσότερα από 600 χρόνια. Οι εργασίες συνεχίστηκαν τον 2ο αιώνα μ.Χ. υπό την ηγεμονία του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού. Κατά τη βυζαντινή εποχή τα μάρμαρα του ναού χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των γειτονικών σπιτιών και εκκλησιών. Από τις 104 τεράστιες στήλες κορινθιακού ρυθμού σώζονται πλέον μόνο 16, μία από τις οποίες κείτεται στο έδαφος χτυπημένη από μια θύελλα το 1852, πεσμένη σε μια γραμμή συμμετρικών μαρμάρινων σπονδύλων. Η περφόρμανς των Prinz Gholam γίνεται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο. Τα ερείπια και τα απομεινάρια συμβολίζουν και επιβεβαιώνουν την αποκαλούμενη συνέχιση του πολιτισμού. Όμως, τα σύγχρονα κορμιά των δύο καλλιτεχνών παρουσιάζουν μια αμφιλεγόμενη σχέση με μια κληρονομιά από συμπεριφορές και κινήσεις.