Ο Fritz Winter γεννήθηκε στο Αλτενμπέγκε της Βεστφαλίας το 1905. Ως φοιτητής των Paul Klee, Wassily Kandinsky και Josef Albers στο Bauhaus ασπάστηκε πολύ νωρίς τη λυρική αφηρημένη ζωγραφική –που αργότερα μετονομάστηκε σε art informel (άμορφη τέχνη)–, η οποία μετά το 1933 θα χαρακτηριζόταν «έκφυλη» και θα ωθούνταν στην παρανομία. Το 1939 ο Winter κατατάχθηκε στη Βέρμαχτ και, επειδή συμμετείχε στην εκστρατεία στη Ρωσία το 1941-42, μεταπολεμικά φυλακίστηκε στη Σιβηρία, από όπου απελευθερώθηκε το 1949. Στη συνέχεια, ήταν ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής κολεκτίβας ZEN 49, της οποίας η πρώτη έκθεση διοργανώθηκε στο Κεντρικό Σημείο Συλλογής Έργων Τέχνης (Munich Central Collecting Point) των Συμμάχων στο Μόναχο. Το 1955, τη χρονιά όπου ο Winter διορίστηκε καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Κάσελ, προσκλήθηκε να λάβει μέρος στην πρώτη documenta.