Σύµφωνα µε µια παράδοση των Μαορί, τα αντικείµενα και τα σώµατα είναι προετοιµασµένα να ταξιδέψουν µέσα από µια πτύχωση του χωροχρόνου.
Η κίνηση δεν νοείται ως πέρασµα από ένα σηµείο αναχώρησης σε ένα σηµείο άφιξης· ο προορισµός έρχεται στον ταξιδιώτη. Για τους Μαορί η σχέση παρελθόντος, παρόντος και µέλλοντος δεν είναι ούτε τελολογική ούτε γραµµική – το παρόν διαµορφώνεται από το παρελθόν που έχουµε µπροστά µας, το µέλλον είναι ένας διαρκής ενεστώτας. Η µετάβαση και ο µη γραµµικός χρόνος, καθώς και ο συγκερασµός αναχώρησης, προορισµού και άφιξης, είναι οι χωροχρονικοί σηµατοδότες του ταξιδιωτικού αντικειµένου του Nathan Pohio στις φωτογραφικές εγκαταστάσεις Raise the anchor, unfurl the sails, set course to the centre of an ever setting sun! (Βίρα τις άγκυρες, λάσκα τα ιστία, όρτσα προς το κέντρο ενός αέναα δύοντος ηλίου!) που παρουσιάζονται στην Αθήνα και στο Κάσελ.
Ο Pohio, που γεννήθηκε το 1970 και είναι µέλος των φυλών Waitaha, Kāti Mamoe και Ngāi Tahu του Νότιου Νησιού της Αοτεαρόα (Νέα Ζηλανδία), οικειοποιείται δύο φωτογραφίες από το 1905 που απαθανατίζουν την επίσκεψη του Βρετανού γενικού διοικητή και της συζύγου του, Λόρδου και Λαίδης Plunket, στον οικισµό Tuahiwi. Στην πρώτη, οι αρχηγοί της Ngāi Tahu είναι έφιπποι µε τελετουργική αµφίεση –αναφορά στο παραδοσιακό Ngāi Tūāhuriri pōwhiri (επίσηµη τελετή υποδοχής)– ενώ οι εκπρόσωποι του Βρετανικού Στέµµατος κάθονται στο µηχανοκίνητο όχηµά τους. Η δεύτερη, λιγότερο γνωστή, τραβήχτηκε δευτερόλεπτα νωρίτερα και απαθανατίζει την ποµπή που κινείται προς το marae (σηµείο συνάντησης) όπου λαµβάνει χώρα η τελετή pōwhiri – πρόκειται για προετοιµασία για τη φωτογράφηση, εικόνα µετάβασης και γίγνεσθαι.
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν µια εποχή κατά την οποία οι Ngāi Tūāhuriri βρίσκονταν σε νοµική αντιδικία µε τη Βρετανική Αυτοκρατορία για θέµατα γαιοκτησίας. Η εικόνα απηχεί την αποικιακή ιστορία της Νέας Ζηλανδίας και τη διεκδίκηση γαιών πριν και µετά τη Συνθήκη Γουαϊτάνγκι, η οποία εξακολουθεί να καθορίζει την πολιτική των Μαορί. Η εγκατάσταση του Pohio περιστρέφεται γύρω από εικόνες που σηµατοδοτούν τη φιλοξενία και τα τελετουργικά καλωσορίσµατος στην κουλτούρα των Μαορί. Ξένοι που επιθυµούν να εισέλθουν στην επικράτεια των Μαορί γίνονται δεκτοί στη γη τους µέσω της τελετής pōwhiri που προσφέρει απρόσκοπτη δίοδο στον αµοιβαίο σεβασµό.
Μετατοπίζοντας τις εικόνες στην Αθήνα και στο Κάσελ –σε µέρη ξένα προς τη γη και τους ανθρώπους που απεικονίζονται– ο Pohio εισηγείται µια κίνηση από έναν τόπο σε έναν άλλο, από έναν χρόνο σε έναν άλλο. Οι εγκαταστάσεις του δεν είναι µόνο ένας προθάλαµος που καλωσορίζει τον κόσµο µε µια χειρονοµία φιλοξενίας, αλλά κι ένα έργο που τραβά διαφορετικούς χώρους και ευθυγραµµισµένες χρονικότητες προς το µέρος του.
Hendrik Folkerts