Edi Hila

Edi Hila, Boulevard 3 (Βουλεβάρτο 3, 2015), λάδι σε καμβά, 94,5 × 143 × 3 εκ., φωτογραφία: Blerta Hoçia

Edi Hila, Comers, από τη σειρά “A tent on the roof of a car” («Σκηνή σε οροφή αυτοκινήτου») 2016-17, διάφορα υλικά, άποψη εγκατάστασης, Ωδείο Αθηνών, Αθήνα, documenta 14, φωτογραφία: Mathias Völzke

Edi Hila, Boulevard 1–6, 2015, λάδι σε καμβά, άποψη εγκατάστασης (λεπτομέρεια), Torwache, Κάσελ, documenta 14, φωτογραφία: Michael Nast

Edi Hila
Τίρανα
Αλβανία

Αθήνα, 18 Φεβρουαρίου 2016

Επιστολή πρόσκλησης για την documenta 14, µέρος Β

Αγαπητέ Edi Hila,

Η συνάντησή µας στα Τίρανα, στο κυβερνητικό γραφείο, µε την ευκαιρία της έκθεσής σου Mirages of a Boulevard (Αντικατοπτρισµοί ενός βουλεβάρτου), αλλά και η επίσκεψή µας στο εργαστήρι σου, κατά τη διάρκεια της οποίας είχα την ευκαιρία να κατανοήσω σε βάθος το έργο σου, έδωσε σ’ εµένα αλλά και στον Adam µεγάλη χαρά. Η έκθεση ήταν ξεχωριστή για πολλούς λόγους: το δίχως άλλο, για την ποιότητα των πινάκων και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους, αλλά και για την ακρίβεια µε την οποία αναπαράγεις την εµπειρία που αποκτά κανείς όταν συναντά, έξω στο βουλεβάρτο, το κτίριο του Gherardo Bosio, και ξανά µέσα, στο φουαγέ, την επίπλωση που είναι σχεδιασµένη από τον Gio Ponti. Είναι προφανές ότι το σύµπλεγµα δηµόσιων κτιρίων στο κέντρο των Τιράνων, που σχεδίασε ο Φλωρεντίνος αρχιτέκτονας κατά τη διάρκεια του φασιστικού καθεστώτος, ενέπνευσε, σε σηµαντικό βαθµό, την απόφασή σου να τοποθετηθούν οι πίνακές σου στο ισόγειο αυτού του κτιρίου, που από εκείνη την εποχή έχει µετονοµαστεί σε Κέντρο Ειλικρίνειας και Διαλόγου. Σε αυτούς τους πίνακες, που µοιάζουν µε σκηνικό πολεµικού βιντεοπαιχνιδιού, το διακριτικό και µε βάθος οπτικό υλικό είναι το στοιχείο που προσελκύει το βλέµµα σε τούτο τον κόσµο που δεν έχει σκιάσεις και καµιά ένδειξη ανθρώπινης παρουσίας. Η εµπειρία του κενού που έρχεται στη µνήµη γίνεται χειροπιαστή, διαχρονική και υπερβαίνει τις απολυταρχικές ιδεολογίες που διαδέχτηκαν η µια την άλλη στη χώρα σου, όπου γεννήθηκες το 1944, καθώς ένας ανεµπόδιστος καπιταλισµός ακολούθησε τις πιο σκοτεινές µορφές του κοµµουνισµού. Αναρωτιέµαι αν οι σχεδόν δύο δεκαετίες που διδάσκεις ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών στα Τίρανα έχουν συµβάλει σε αυτό το αίσθηµα αποσωµατοποίησης που αποπνέει το έργο σου και ελπίζω να µιλήσουµε σύντοµα για τις άλλες, πρόσφατες εκθέσεις σου, ανάµεσά τους και αυτή µε τίτλο Potential Monuments of Unrealised Futures (Πιθανά µνηµεία από το απραγµατοποίητο µέλλον), στον Σύνδεσµο Αρχιτεκτόνων στο Λονδίνο, όπως επίσης και για την παρουσίασή σου στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία το 2014. Θα χαρώ να συνεχίσουµε την επικοινωνία µας και, µαζί µε την υπόλοιπη οµάδα της documenta 14, να σε καλωσορίσουµε τον ερχόµενο Απρίλιο στην Αθήνα, πριν από το Κάσελ.

Φιλικά,
Pierre Bal-Blanc

Αναρτήθηκε στην κατηγορία Δημόσια έκθεση
Απόσπασμα από το documenta 14: Daybook
Σχετικές αναρτήσεις

THE PROPAGANDA

Edi Hila και Pierre Bal-Blanc

Όταν φιλοτέχνησε τον πίνακά του Planting Trees (Δεντροφύτευση) το 1971, ο Edi Hila επικρίθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα στα…

 Περισσότερα
Ημερολόγιο