Ένας από τους βασικούς οδικούς άξονες του Κάσελ, η Kurt-Schumacher-Strasse, οριοθετεί επίσης μία περιοχή. Γεωγραφικά, χαράσσει τη γραμμή ανάμεσα στο Μίτε, το κέντρο της πόλης, και στο Νόρντσταντ, το βόρειο τμήμα της. Υπό αυτή την έννοια, σηματοδοτεί επίσης ένα κοινωνικοπολιτικό όριο. Ενώ το Μίτε είναι ο συγκριτικά ομοιογενής εμπορικός και πολιτιστικός κόμβος της πόλης, το Νόρντσταντ βρίσκεται εκεί όπου το Κάσελ γίνεται τόπος διαμονής μεταναστών από την Τουρκία, την Αιθιοπία, τη Βουλγαρία και άλλων κοινοτήτων μεταναστών που κατοικούν εδώ από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, αλλά και μεταναστών που ήρθαν πιο πρόσφατα από τη Συρία και τη Μέση Ανατολή. Κατά μήκος της οδού Kurt-Schumacher-Strasse υπάρχουν τα λεγόμενα Glass Pavilions (Γυάλινα Περίπτερα) του Hansa-Haus, που κάποτε στέγαζαν καταστήματα outlet, αλλά σήμερα είναι πλήρως εγκαταλειμμένα. Ζωντανοί μάρτυρες μιας οικονομίας τροφοδοτούμενης από τους τοπικούς καταστηματάρχες, τα έξι Γυάλινα Περίπτερα –μαζί με έναν ακόμη χώρο που χρησιμοποιεί η documenta 14– μας θυμίζουν τι ήταν κάποτε και τι προσδοκούσε να γίνει το Κάσελ, ενώ αποπνέουν και μια αίσθηση αναμονής για το μέλλον. Στους χώρους αυτούς φιλοξενούνται διάφορα καλλιτεχνικά πρότζεκτ που αλληλεπιδρούν με τη διαφάνεια της αρχιτεκτονικής σε αυτή τη μεταβατική ζώνη. Ενίοτε τα έργα είναι προσιτά μόνο ως θέαμα, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα εισόδου στον χώρο. Τα περίπτερα λειτουργούν επίσης ως χώροι διανομής: ένα είναι αποθήκη αγαθών προς πώληση ή διάθεση στην πόλη, άλλο αρτοποιείο που λειτουργεί κανονικά, κάποιο γίνεται χώρος κοινωνικών συνευρέσεων και ένα είναι αποθήκη πρώτων υλών που συνδέονται με άλλα υλικά της έκθεσης.