Οι συλλογές του μουσείου –οι μεγαλύτερες στην Ελλάδα– που χτίστηκε το 1866 για να στεγάσει τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών του 19ου αιώνα καλύπτουν το διάστημα από την 6η χιλιετία π.Χ. ως την ύστερη αρχαιότητα. Η νεοκλασική πρόσοψη του κτιρίου σχεδιάστηκε από τον Ερνέστο Τσίλερ, σημαντικό αρχιτέκτονα βασιλικών κτιρίων επί Γεωργίου Α΄. Τη δεκαετία του 1940, όταν οι Ναζί κατέλαβαν την Αθήνα, οι αρχαιολόγοι εδώ επέλεξαν (όπως και άλλοι συνάδελφοί τους ανά τον κόσμο) να προστατεύσουν τα αρχαία κειμήλια ξαναθάβοντάς τα. Σε αυτή την ενέργεια παραπέμπει ο Daniel Knorr με την πρότασή του να θάψει για το διάστημα της έκθεσης το άγαλμα Αγόρι με Σκύλο της συλλογής του Μουσείου – πρόταση η οποία δεν υλοποιήθηκε. Η δεύτερη πρότασή του αφορά την εγκατάσταση ενός υδραυλικού πιεστηρίου για τη δημιουργία ενός Artist Book, κάθε αντίτυπο του οποίου περιέχει πιεσμένα ανάμεσα στις σελίδες του αντικείμενα που βρέθηκαν στους δρόμους της Αθήνας – μια αρχαιολογία του σήμερα, διατηρημένη για το μέλλον.