Τα βιβλία είναι υλικές επιφάνειες εγγραφής όπου τα μυθεύματα της πολιτικής αποκτούν τη δυνατότητα να μετατραπούν σε συλλογικές πραγματικότητες. Ο Μαύρος Κώδικας ήταν ένα οικονομικό και νομικό διάταγμα που εξέδωσε ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ το 1685 για τη διευθέτηση της αποικιοκρατικής διακίνησης και ανταλλαγής στην επικράτεια της αυτοκρατορίας της Γαλλίας. Παρέμεινε σε ισχύ έως το 1848 και θεμελίωσε τις συνθήκες της υπεροχής των λευκών και των βίαιων φυλετικοποιημένων διακρίσεων στην κοινωνική και πολιτική πρόσβαση σε τεχνολογίες διακυβέρνησης. Πέρα από οικονομική πραγματεία, είναι ένα από τα κομβικά νεκροπολιτικά κείμενα της νεωτερικότητας, επί θεμάτων όπως η ζωή και ο θάνατος, η σεξουαλικότητα και η ελευθερία· αποδίδει πλήρη δικαιώματα σε λευκούς (μη εβραίους, μη μουσουλμάνους) αποικιοκράτες όσον αφορά την ιδιοκτησία και διακίνηση, υποδούλωση, βιασμό και θανάτωση ανθρώπινων πλασμάτων στη βάση του «χρώματος». Αν το έργο Ο πλούτος των Εθνών του Adam Smith είναι το προφανές θεμέλιο της σύγχρονης φιλελεύθερης οικονομίας, που καθορίζει την ατομική ιδιοκτησία και την αγορά ως πολιτικές συνθήκες της φιλελεύθερης κοινωνίας, ο Μαύρος Κώδικας θα μπορούσε να θεωρηθεί το δεύτερο, αφανές θεμέλιο που καθορίζει τις συνθήκες της σκλαβιάς και της απόλυτης αποστέρησης για το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων στη γη.
Σε ενεργή διάδραση με την έκθεση, η Βουλή των Σωμάτων έχει φέρει τον Μαύρο Κώδικα στο επίκεντρο της σύγχρονης συζήτησης. Το μικρό, τεσσάρων εκατοστών βιβλίο, που κάποτε είχε τη μεγάλη ισχύ να νομιμοποιεί τη φυλετική πολιτική του θανάτου και της αποστέρησης, εκτίθεται στη Neue Galerie.
Ενώ τα μέτρα και οι κανόνες που θεσπίστηκαν από τον Μαύρο Κώδικα έχουν καταργηθεί, η φυλετικοποιημένη διάκριση εξουσιών υφίσταται ακόμα στον πολιτικό, οικονομικό και θεσμικό λόγο. Σας καλούμε να διαβάσετε ομαδικά τον Μαύρο Κώδικα, εξερευνώντας τη συνέχεια των κανόνων του στις σύγχρονες νεοφιλεύθερες πολιτικές, καθώς και να προβληματιστείτε για τις στρατηγικές αντίστασης που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο των αγώνων κατά της δουλείας από την εποχή της πρώιμης νεωτερικότητας. Αυτή η δημόσια συζήτηση είναι και μια προσπάθεια να αναλογιστούμε την επιτελεστικότητα των νομικών και κανονιστικών κειμένων στις μέρες μας και να καλέσουμε καλλιτέχνες και συγγραφείς σε ενεργή συμμετοχή για τον μετασχηματισμό τους.
6:00 μ.μ. Pélagie Gbaguidi: Le Code Noir: a forgotten piece of History
6:45 μ.μ. Françoise Vergès: Le Code Noir, red like blood, white like sugar (Ο Μαύρος Κώδικας, κόκκινος σαν αίμα, λευκός σαν ζάχαρη)
7:30 μ.μ. David Scott: Irreparable Evil
8:15–8:30 μ.μ. Διάλειμμα
8:30 μ.μ. Colin Dayan: Legal Sorcery–Performative talk (Νομική μαγγανεία – Ομιλία με περφόρμανς)
9:15 μ.μ. Tavia Nyong’o: Worked to Death: The Figure of the Negro and the Future of Black Marxism (Δουλειά μέχρι θανάτου: η μορφή του νέγρου και το μέλλον του μαύρου μαρξισμού)
Pélagie Gbaguidi, από τη σειρά «Code Noir II», 2007
