φωτογραφία: Κοσμάς Σιδηρόπουλος
Ο Κοσμάς Σιδηρόπουλος, από οικογένεια ποντίων προσφύγων, επανέρχεται μετά από 50 χρόνια στη γειτονιά που μεγάλωσε, για να συναντήσει, να υποκινήσει και να ανταλλάξει ιστορίες ζωής. Θυμήθηκε τις αφηγήσεις της γιαγιάς του, τη σπίθα και τον καημό που περιέκλειαν, την ανάγκη της να τις διηγείται αντί για παραμύθια. Εντυπωσιασμένος στην πρώτη επίσκεψή του από την ιδέα του Victoria Square Project, ζήτησε να πλέξει με λόγια και να μπλέξει ανθρώπους, να διηγηθεί και να ακούσει τις νεότερες ιστορίες σε μια πολύχρωμη, πολύφωνη, δυνατή, δημιουργική, γεμάτη ζωή παρέα. Αυτή των νέων προσφύγων μεταναστών που ήρθαν να απαγκιάσουν στη γειτονιά αυτή, γιατί η ιστορία των ανθρώπων είναι μια ατέρμονη μετακίνηση. Ίσως μάλιστα βρει παλιούς συμμαθητές του από το 32ο δημοτικό σχολείο, την Α. που ερωτεύτηκε, τους Γ. & Γ. που ήταν αρχηγοί αντίπαλων παιδικών συμμοριών, τον Π. που μάθαινε πιάνο, την Ο. με το ξενικό επώνυμο…
Οι αφηγήσεις των ανθρώπων είναι ότι πιο ακριβό εξάρτημα έχουμε, το κουβαλάμε παντού και πάντα μαζί. Ίαμα στα δύσκολα, απόλαυση στις χαρές.
Ελάτε με ψυχή λαλούσα, να πλέξουμε μια βραδιά με δικές μας ιστορίες.